ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ: "Ο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΠΟΧΗ. ΤΑΣΕΙΣ, ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ"

Το ΙΕΜΑ σε συνεργασία με το Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Παν/μίου διοργανώνει στις 11 & 12 Δεκεμβρίου 2008, στο Ωδείο Αθηνών, διημερίδα με θέμα «Ο επαγγελματίας μουσικός στην ψηφιακή εποχή. Τάσεις, προκλήσεις και προοπτικές». Η διημερίδα αυτή, που αποτελεί κατά κάποιο τρόπο συνέχεια της ημερίδας "Η μουσική στην ψηφιακή εποχή" που διοργανώθηκε στις 3/10/2008, απευθύνεται στους επαγγελματίες μουσικούς αλλά και στους εκπαιδευτικούς της ψηφιακής μουσικής.
Την πρώτη ημέρα θα γίνουν εισηγήσεις σχετικά με τα Νέα Επιχειρηματικά Μοντέλα, τα Θέματα Δικαιωμάτων και Συμβάσεων και τις Μελλοντικές Τάσεις και Σενάρια στην Ψηφιακή Μουσική. Η δεύτερη ημέρα είναι αφιερωμένη στην εκπαίδευση της ψηφιακής μουσικής και περιλαμβάνει επιμορφωτικά σεμινάρια εκπαιδευτών πάνω στα αντικείμενα της ψηφιακής μουσικής επιχειρηματικότητας. Όσοι ενδιαφέρονται να πραγματοποιήσουν σχετική εισήγηση μπορούν να απευθυνθούν στο ΙΕΜΑ.
Στα πλαίσια του Συνεδρίου, ο συνθέτης κος Αντώνης Πλέσσας, θα παρουσιάσει δύο εισηγήσεις με θέματα:
“Vocational Guidance for Authors and Performers” και
«Νew trends for independent artists and creators in placing and selling their music in today's global market».

Ωδείο Αθήνων, Βασ. Γεωργίου Β΄ 17-19
Τηλ. 210 7223085, Fax: 210 7211530, http://www.odeionational.gr

Για πληροφορίες σχετικά με το συνέδριο καθώς και για δήλωση συμμετοχής (η συμμετοχή στο συνέδριο είναι δωρεάν) μπορείτε να μπείτε στη διεύθυνση:
http://iema.gr/conferences/digital_music_conference

Απάντηση των ΟΣΔ "ΑΠΟΛΛΩΝ", "ΕΡΑΤΩ" και "ΑΕΠΙ" στην επιστολή της κας Παρθένας Φουντουκίδου

Σε απάντηση της επιστολής της κυρίας Παρθένας Φουντουκίδου που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ΣΚΑΪ.gr και συγκεκριμένα στο πεδίο "Διάλογος" - ΑΠΟΨΕΙΣ (http://www.skai.gr/master_dialogos.php?offset=60&numrows=10&id=95635&srt=DESC), οι ΟΣΔ "ΑΠΟΛΛΩΝ", "ΕΡΑΤΩ" και "ΑΕΠΙ" δημοσιεύουν την ακόλουθη επιστολή, την οποία μπορείτε να δείτε πατώντας εδώ.

Ημερίδα με θέμα: Η μουσική στην ψηφιακή εποχή-Ψηφιοποίηση μουσικών αρχείων-Προβολή και διακίνηση της μουσικής

Αμφιθέατρο Υπουργείου Πολιτισμού, Μπουμπουλίνας 20, 3 Οκτωβρίου 2008, 10:30π.μ.
Θεματικές
• Παρουσίαση ψηφιοποιημένων Μουσικών Αρχείων
• Τεχνικές και προδιαγραφές ψηφιοποίησης της μουσικής
• Προστασία των δικαιωμάτων
• Διαλειτουργικότητα των αρχείων
• Προβολή και διακίνηση της μουσικής στο διαδίκτυο

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
(10:30-11:00)
Ενότητα 1. Χαιρετισμοί εισαγωγικά
• Χαιρετισμοί επισήμων
• Παρουσίαση του προγράμματος της Κοινωνίας της Πληροφορίας
• Παρουσίαση της ημερίδας

(11:00-11:50)
Ενότητα 2: Προδιαγραφές και τεχνικές ψηφιοποίησης
• Παρουσίαση των τεχνικών και προδιαγραφών της ψηφιοποίησης ηχητικών τεκμηρίων (δίσκοι, μαγνητοταινίες κ.ο.κ.) (Χρήστος Χατζηστάμου, Νίκος Διονυσόπουλος)
• Παρουσίαση των τεχνικών και προδιαγραφών της ψηφιοποίησης δισδιάστατων και πολυμεσικών μουσικών τεκμηρίων (παρτιτούρες, μουσικά κείμενα, φωτογραφίες, κινούμενη εικόνα) (Κώστας Μόσχος)
• Παρουσίαση τεχνικών ψηφιοποίησης τρισδιάστατων μουσικών τεκμηρίων (μουσικά όργανα).
• Οργάνωση του υλικού σε βάση δεδομένων. Προδιαγραφές. (Φωτεινή Αραβανή)

Διάλειμμα καφέ

(12:10-14:10)
Ενότητα 3: Παρουσιάσεις ψηφιακών μουσικών αρχείων
• Παρουσίαση του Ψηφιακού Αρχείου της Ελληνικής Μουσικής που υλοποίησε το ΙΕΜΑ.
• Δεκάλεπτες παρουσιάσεις των ψηφιοποιημένων μουσικών αρχείων άλλων φορέων. Έχουν προσκληθεί να παρουσιάσουν:
o Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη Λίλιαν Βουδούρη ( )
o Κέντρο Έρευνας της Εθνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών ( )
o Εθνική Λυρική Σκηνή (Λίνα Τέντζερη)
o Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (Σμαρώ Αναγνωστοπούλου)
o Παν/μιο Αιγαίου - Μουσικές Διαδρομές του Αιγαίου (Σωτήρης Χτούρης)
o Κέντρο Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας (Κώστας Ματζώρος)
o Αρχείο ΑΕΠΙ (Σωτήρης Λυκουρόπουλος)
o Πανεπιστήμιο Αθηνών- Ψηφιακή συλλογή «Ψάχου»
o Ελληνικοί χοροί – Δώρα Στράτου (Στέργιος Θεοχαρίδης)
o Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος
o Οπτικοακουστικό αρχείο ΕΡΤ
o Η Mediateque του IRCAM
o Το αρχείο της Ένωσης Πολωνών Συνθετών (M. Kominek)
o Το αρχείο της Κέντρου Σλοβάκικης Μουσικής (O. Smetanova)

Ελαφρύ γεύμα

(15:00-15:45)
Ενότητα 4: Προβολή της μουσικής στο διαδίκτυο
• Τεχνικές και λογισμικά προβολής των τεκμηρίων. Format αρχείων προεπισκόπησης
o Ηχογραφήματα, Παρτιτούρες (Παύλος Ηλιόπουλος)
o Τρισδιάστατα και πολυμεσικά υλικά (Γιάννης Σκουλιδάς)
o Βάσεις δεδομένων (Φώτης Κακαλής)
• Θέματα προστασίας δικαιωμάτων των τεκμηρίων (Ευαγγελία Βαγενά)
o Δικαιώματα, Ψηφιακή προστασία, Απόδοση δικαιωμάτων σε δικαιούχους
• Εκπαιδευτική χρήση
o Παραδείγματα - Δικαιώματα για εκπαιδευτική χρήση

(15:45-17:00)
Ενότητα 5: Διαλειτουργικότητα των αρχείων
(εισηγήσεις – συζήτηση με συμμετοχή των υπευθύνων των αρχείων)
• Διαλειτουργικότητα βάσεων δεδομένων
o Ελάχιστες προδιαγραφές καταχώρησης
o Θέματα μουσικής ταξινόμησης του υλικού (ontologies)
o Επέκταση της τεκμηρίωσης
o Διασύνδεση των βάσεων δεδομένων
• Προσβασιμότητα on-line και on-site
• Επιτυχημένες και αποτυχημένες προσπάθειες διαλειτουργικότητας (Michael Fingerhut)
• Η ευρωπαϊκή ψηφιακή βιβλιοθήκη Europeana (Michael Fingerhut)
• Πρόγραμμα Michael (Multilingual Inventory of Cultural Heritage in Europe)
• Συζήτηση

Διάλειμμα καφέ

(17:30-18:30)
Ενότητα 6: Ψηφιακή διακίνηση της μουσικής – υπάρχουσα κατάσταση
(μικρές εισηγήσεις και τράπεζα συζήτησης)
• Το πρόγραμμα Digital Music, Education and Training (Reiner Parschak)
• Διακίνηση μέσω κεντρικών διακινητών
o Διακίνηση ηχογραφημάτων στο διαδίκτυο και τα κινητά (Γιώργος Μ. Κλήμης)
o Διακίνηση παρτιτουρών μέσω διαδικτύου (Κώστας Μόσχος)
o Διακίνηση μουσικής μέσω κινητών τηλεφώνων
• Ιδιωτική διακίνηση μουσικής (Αντώνης Πλέσσας)
o Μέσω ιδιωτικών ιστοτόπων - Κεντρικοί ιστότοποι για ιδιωτική διακίνηση
o Κοινωνικά δίκτυα - Δίκτυα P2P
• Συμβάσεις και τρόποι προστασίας δικαιωμάτων (Ευαγγελία Βαγενά)
o Τύποι και μοντέλα συμβάσεων
o Το τέλος του DRM
• Τρόποι προβολής και διαφήμισης
• Συζήτηση

(18:30-19:00)
Ενότητα 6: Κλείσιμο – προοπτικές
• Συμπεράσματα – προτάσεις
• Ενημέρωση για το επόμενο συνέδριο Ψηφιακής Μουσικής στις 13-14 Δεκεμβρίου

Η ημερίδα υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Κοινωνία της Πληροφορίας του Γ’ Κ.Π.Σ και του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Digital Music, Education and Training.

Δημοσίευση επιστολή αναγνώστου του Blog

Απλά ένα σχόλιο πρός όλους τους μεγάλους καλλιτέχνες... Η Δημιουργία του SITE δεν είναι άσχημη ιδέα και σίγουρα αναζητάτε μια μεγάλη κι ενεργή στήριξη απ' όλο τον καλιτεχνικό κόσμο αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει περίπτωση να το πετύχετε και η αιτία είναι πολύ απλή, διότι ενώ ο καλλιτεχνικός κόσμος είναι πολύ μεγάλος σε αριθμό, αντιθέτως τα προβλήματα οργίου κλοπής της πνευματικής ιδιοκτησίας των τελευταίων ετών και ιδίως της Πειρατείας από Ίντερνετ, τους Μαύρους κλπ. δεν θίγουν τα συμφέροντα παρά μόνο μίας πολύ πολύ πολύ μικρής ομάδας η οποία έχει τα μέσα να προωθεί και να μετατρέπει σε επυτυχία οτιδήποτε κοτσάνα εμπνευστεί, οι υπόλοιποι έτσι κι αλλίως ήταν είναι και θα είναι αποκλεισμένοι και κανείς δεν έχει όρεξη να τρέξει να αγωνιστεί και να ματώσει για να αυξήσει τα έσοδά του ο "Φοίβος". Όταν λοιπόν φτιάξετε ένα SITE ή οτιδήποτε άλλο που να προωθεί και να δίνει ευκαιρίες και στους μη έχοντες τα "μέσα" άσημους ή λιγότερο γνωστούς καλλιτεχνες, ίσως γίνετε πολλοί και αποκτήσει η φωνή σας τη δύναμη που της αξίζει, μέχρι να γίνει αυτό οι πολλοί θα αδιαφορούν και οι λίγοι θα πασχίζουν να διατηρήσουν τα σκήπτρα απ´τους συναδελφους τους.
Φαντάζομαι πως το μήνυμά μου δεν θα σας αρέσει και φυσικά δεν θα απαντηθεί, δεν θα δημοσιευθεί, και θα σας απασχολήσει μόνο για το Delete που θα κάνετε, παρ' όλα αυτά ευχαριστώ που.... δεν μ' ακούσατε αλλά που τουλάχιστον ευχαριστήθηκα να τα γράψω.


ΜΑΡΤΙΝΗΣ ΗΛΙΑΣ

Επιστολή διαμαρτυρίας για την απόφαση του Νομάρχη Θεσ/νίκης να ακυρώσει το Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών.

Γιώργος Καζαντζής
Θωμάς Κοροβίνης
Πάρις Παρασχόπουλος

Κομνηνών 2 Καλαμαριά
2310 410658, 2310 415098
Γ.Κ: 6977335537

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Διαμαρτυρόμαστε έντονα για την απόφαση του Νομάρχη Θεσ/νίκης να «αναβάλλει» τις προγραμματισμένες συναυλίες της μικρής σκηνής και των κινηματογραφικών προβολών του Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών χωρίς καμία συνεννόηση μαζί μας!

Η απόφαση αυτή του Νομάρχη 1^ον ) μας απαξιώνει σαν δημιουργούς και 2^ον ) μας εκθέτει καλλιτεχνικά και οικονομικά προς τους συνεργάτες μας και το κοινό δεδομένου ότι έχουμε διανύσει μέχρι σήμερα δεκάδες ώρες προετοιμασίας με τους μουσικούς και τους τραγουδιστές και έχουμε επιβαρυνθεί με τις αμοιβές τους και για πολλούς από αυτούς με τα έξοδα μετάκλησης τους από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Οι λόγοι που επικαλείται ο κ. Νομάρχης δεν αφορούν εμάς ,οι οποίοι μετά την πρόσκληση της Μονής Λαζαριστών για συμμετοχή στο Φεστιβάλ, ανταποκριθήκαμε άμεσα.

Αναρωτιόμαστε όταν ο Νομάρχης ανακοίνωνε το πρόγραμμα του Φεστιβάλ δε γνώριζε ότι παράλληλα ανελάμβανε κάποιες υποχρεώσεις προς τους καλλιτέχνες που θα συμμετείχαν σ’ αυτό; Ο κος Νομάρχης θυμάται τους καλλιτέχνες της πόλης και επικαλείται τη δωρεάν συνδρομή τους μόνο σε εκδηλώσεις τύπου τσουνάμι:

Καλούμε λοιπόν το Νομάρχη Θεσ/νίκης να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στους δημιουργούς της πόλης μας και στο έργο τους.

Καθώς η πόλη μας απορφανίστηκε από τους καλλιτέχνες της , και είναι ελάχιστοι πλέον οι δημιουργοί οι οποίοι παραμένουν και με την παρουσία και το έργο τους συνδιαμορφώνουν το σύγχρονο πολιτιστικό πρόσωπο της Θεσσαλονίκης ,το γεγονός της όποιας μορφής απαξίωσής τους από επίσημους φορείς, καταδεικνύει την άποψη τους για την τέχνη και τα παιδιά της.

Γιώργος Καζαντζής

Με εκτίμηση,

Οι δημιουργοί της πόλης

Γιώργος Καζαντζής, Θωμάς Κοροβίνης, Πάρις Παρασχόπουλος

ΑΣΩΤΟΥ ΜΥΘΟΣ - Ο συνθέτης και το καναρίνι

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας φιλόζωος. Μπήκε σε ένα κατάστημα πώλησης μικρών ζώων και οδικών πτηνών. Καθώς κοιτούσε γύρω του τα πτηνά άκουσε ένα πολύ όμορφο κελάηδισμα και γυρνώντας αντίκρισε ένα όμορφο κατακίτρινο καναρίνι. Απευθυνόμενος στον πωλητή λοιπόν ρώτησε:
- “Πόσο κοστίζει αυτό”;
- “100 ευρώ κύριε. Πρόκειται για ένα σπάνιο είδος”.
Πριν προλάβει να συνεχίσει τη συζήτηση άκουσε ένα ακόμη πιο όμορφο και δυνατότερο κελάηδισμα. Γυρνά και βλέπει ένα ακόμη ομορφότερο καναρίνι.
- “Και αυτό”;
- “Αυτό κύριε είναι σπανιότερο του πρώτου και κελαηδά περισσότερους και μελωδικότερους σκοπούς. Η τιμή του όμως είναι στα 200 ευρώ”.
Μη έχοντας ξεπεράσει την έκπληξη για το διπλασιασμό της τιμής ακούει το ομορφότερο κελάηδισμα που είχε ακούσει ποτέ. Κοιτάζει στο βάθος και βλέπει ένα τρίτο εντυπωσιακά όμορφο καναρίνι να τραγουδά με στόμφο και αυτοπεποίθηση. Ο φιλόζωος σαστισμένος πλησιάζει το κλουβί και ξαναρωτά.
- “Αυτό πόσο κοστίζει; Αυτό θέλω”
- “Η τιμή τους κύριε είναι στα 1000 ευρώ”
- “Η τιμή τους;” αναρωτιέται “Η τιμή ποιών;”
- “Κύριε, το κλουβί περιέχει δύο καναρίνια, ίσως να μην προσέξατε το άλλο. Είναι στον πάτο του κλουβιού”
Ο ενδιαφερόμενος πλησιάζει παραξενεμένος το κλουβί και κοιτώντας προσεκτικότερα διακρίνει ένα ακόμη καναρίνι. Το δεύτερο όμως ήταν ξεπουπουλιασμένο, αδύνατο, μίζερο και κουρνιασμένο σε μια γωνία.
- “Κελαηδά και αυτό το καναρίνι;” ρώτησε απορημένος ο πελάτης
- “Όχι κύριε”
- “Και πόσο κοστίζει;”
- “600 ευρώ”
- “Μα καλά με κοροϊδεύετε;” φώναξε εξοργισμένος. “Θέλετε να πληρώσω 1000 ευρώ για δύο καναρίνια εκ των οποίων το ένα είναι, είναι άσχημο, δεν κελαηδά φαίνεται έτοιμο να ψοφήσει και κοστίζει 600 ευρώ ενώ το άλλο είναι πανέμορφο, δυνατό και κελαηδά υπέροχα;”
- Ναι κύριε, αλλά δε ρωτήσατε ποιος του γράφει τα τραγούδια!

Εκείνοι που γνωρίζουν είμαι σίγουρος ότι χαμογελούν και εκείνοι που χαμογελούν φοβάμαι ότι δε γνωρίζουν. Το χειρότερο δε όλων είναι ότι ακόμη και ο έμπορος μικρών ζώων κοστολόγησε το καναρίνι - δημιουργό αξιοκρατικότερα και δικαιότερα από τους αντίστοιχους εμπόρους των έργων των ανθρώπων - δημιουργών…
Σκοπός αυτής της μικρής κατάθεσης δεν είναι ένα ακόμη μανιφέστο κατά των
δισκογραφικών εταιριών και υπέρ ημών των δημιουργών. Έχω την αίσθηση ότι κάτι τέτοιο δε θα συμπλήρωνε κατ’ ουσία τίποτα στο ήδη πλούσιο corpus της σχετικής αρθρογραφίας. Έχει γίνει άλλωστε με δηκτικό τρόπο από άξιους συναδέλφους ασχέτως αποτελέσματος. Κατά τη γνώμη μου όμως τις περισσότερες φορές το πρόβλημα είναι ότι δίνονται απαντήσεις σε λάθος ερωτήσεις. Και εξηγούμαι...
Είναι τυχαίο ότι τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια έχει εκλείψει όχι μόνο η αναγνώριση ή η προβολή αλλά ακόμη και η εμφάνιση νέων συνθετών στο προσκήνιο; Μήπως ξαφνικά η πηγή στέρεψε; Λίγο παράξενο θα ήταν δε συμφωνείτε; Η χώρα η οποία δικαίως μπορεί να επαίρεται για την παραγωγή μεγάλων συνθετών και ποιητών ξαφνικά παράγει μόνο τραγουδιστές….
Ίσως σε πρώτη ανάγνωση η ιδέα φαντάζει υπερβολική. Θέτω ανοιχτά την ερώτηση. Πόσους νέους συνθέτες γνωρίσαμε τα τελευταία 15 χρόνια; Μιλώ για συνθέτες κι όχι για συνθέτες - τραγουδιστές / ερμηνευτές των έργων τους, όχι γιατί οι δεύτεροι είναι αρκετοί αλλά γιατί στο δισυπόστατο αυτό ρόλο η ανάλυση και ο διαχωρισμός είναι αδύνατος. Αν η απάντησή σας ξεπερνά τα δάχτυλα του ενός χεριού τότε αναρωτηθείτε πόσοι πραγματικά εκτός από σας τους γνωρίζουν. Προσωπικά θα μπορούσα να αναφέρω τουλάχιστον 10 αξιόλογους συναδέλφους των οποίων τις δουλειές γνώρισα μέσα από έρευνα ή λόγω της συμβίωσής μας σε αυτό με μικρό και συνάμα τεράστιο κόσμο. Πόσοι όμως ακροατές είχαν πραγματικά την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με τα έργα τους; Τα έργα τους που σχεδόν στο σύνολό τους έχουν κοινά χαρακτηριστικά την ιδίοις εξόδοις παραγωγή, τις “μικρές” ανεξάρτητες εταιρίες παραγωγής και διανομής και τελικά την παρουσία στις προθήκες κάποιων δισκοπωλείων για ένα κάποιο μικρό χρονικό διάστημα. Αποτέλεσμα: αισθητική και καλλιτεχνική απόλαυση για ένα μικρό κύκλο συναδέλφων και λίγους “ψαγμένους” ακροατές.
Μια τέτοιου τύπου προσέγγιση γνωρίζω εκ των προτέρων ότι για κάποιους μοιάζει γραφική. Τα 36 μου χρόνια όμως μου δίνουν ακόμη το δικαίωμα να αυτοθεωρούμαι νέος και άμεσα μετέχων και συμμετέχων στις τεχνολογικές εξελίξεις αλλά συνάμα τη βιωματική εμπειρία της εποχής της πώλησης ενός υλικού φορέα και όχι ενός αρχείου όπως αυτή έχει ανατείλει ήδη. Ωστόσο η αλλαγή μεθόδου και υλικού συναλλαγής δε σημαίνει στο παραμικρό ότι η παραδομένη φόρμα δεν ήταν προβληματική όπως περιγράφηκε πιο πάνω.
Το ζοφερό αυτό κλίμα δυστυχώς δεν αποτελεί προϊόν μιας σειράς πολυπαραγωντικών (κοινωνιολογικών / οικονομικών / μουσικολογικών κλπ) παραμέτρων όπως συνήθως συμβαίνει στην τελική εξαγωγή επιστημονικών συμπερασμάτων. Αντιθέτως πρόκειται για την απόλυτα μεθοδευμένη πολιτική για την παραγωγή ενός εύπεπτου και εμπορικού προϊόντος - κατεστημένου εφήμερων προϊόντων στο οποίο δε χωρά ιθύνων νους. Ο “παραγωγός” ξέρει καλύτερα τι ταιριάζει στο φορέα του προϊόντος (τραγουδιστής), ενώ εκείνος με τη σειρά του πρέπει να είναι ή να παίξει το ρόλο του άβουλου αγωγού ενός κάποιου καλλιτεχνικού δημιουργήματος. Ο συνθέτης και ο ποιητής ή στιχουργός έργου όμως είναι εξ’ ορισμού διανοούμενος και αυτό ενοχλεί. Ο συνθέτης και ο ποιητής ή στιχουργός έργου δε δεσμεύεται συνήθως από αποκλειστικά συμβόλαια. Ο συνθέτης και ο ποιητής ή στιχουργός έργου έχει ήδη κερδίσει τις προσωπικές του μάχες για να φοβηθεί τη σκληρή δουλειά ή την “εμπορική” κριτική ή σωστότερα την κριτική με “εμπορικά” κριτήρια. Τα εισαγωγικά δεν είναι εκείνα του χλευασμού αλλά της αμφισβήτησης γιατί δεν ξέρω αν είναι εμπορικότερο να πουληθούν 15000 cd σήμερα ή 50000 σε πέντε χρόνια. Η ιστορία του τραγουδιού μας ωστόσο δείχνει ότι ο συνθέτης και ο ποιητής ή στιχουργός έργου απολαμβάνουν ακόμη πωλήσεις 40 και 50 χρόνια μετά την έκδοση του έργου τους. Φαίνεται όμως ότι το να κερδίσει κανείς τα 20 ευρώ που φτάνει είναι “εμπορικότερο” από το να περιμένει τα 200 που έρχονται από το βάθος…Ελπίζω ωστόσο να εξακολουθούν να εκδίδονται τέτοιοι δίσκοι έστω υπό αυτές τις συνθήκες όχι ως Θερμοπύλες αλλά ως θερμοθάλαμοι ιδεών που θα τις κρατήσουν ζωντανές ελπίζοντας σε μια αλλαγή του μελλοντικού τοπίου.
Η έκταση του παρόντος δεν επιτρέπει περαιτέρω ανάπτυξη. Τα θέμα δεν κλείνει εύκολα αλλά προς το παρόν και νομίζω ότι οφείλω να καταθέσω μία ακόμη σκέψη - πρόταση στα όσα εκτέθηκαν παραπάνω. Ο συναφής με το δίσκο χώρος του βιβλίου σε αντίθεση με τη δισκογραφία γνωρίζει τα τελευταία 20 χρόνια περίοδο ακμής και οργασμού. Σε αυτό βοήθησαν πολλοί παράγοντες όπως οι εκθέσεις βιβλίου που κατέληξαν σε ετήσιους θεσμούς για την πρωτεύουσα και άλλες μεγάλες πόλεις, η εκ βάθρων αναθεώρηση της αισθητικής των εκδόσεων η συλλογική προώθηση κλπ. Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα να μιμηθούμε και ένα αξιόλογο πρότυπο;

Φίλιππος Περιστέρης
Συνθέτης-Στιχουργός

Όταν η ντροπή δεν περισσεύει …

Η Πολιτεία, αντί να λάβει μέτρα να στηρίξει τους ανθρώπους που παράγουν Πολιτισμό, φτιάχνει νόμους για να μειώσει ακόμα περισσότερο τα ήδη μικρά τους εισοδήματα… καταδικάζοντάς τους στον κοινωνικό εξευτελισμό και την οικονομική εξαθλίωση…

Τόλης Χάρμας

Έφυγε σε ηλικία 91 ετών.

Μέχρι και λίγες μέρες πριν το θάνατό του εργαζόταν για να ζήσει.

Στη ζωή εργάστηκε ως καλλιτέχνης.

Δεν πήρε ποτέ σύνταξη, όπως εξ άλλου πλήθος άλλων συναδέλφων της εποχής του και όχι μόνο.

Μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας για να «βγάλει» μια τιμητική σύνταξη από το ΥΠΠΟ, η Πολιτεία τον έκρινε τελικά άξιο αυτής της τιμής, κοινοποιώντας του την απόφαση την ημέρα της κηδείας του!!!

Μέχρι τότε, ο Τόλης Χάρμας προσπαθούσε με αξιοπρέπεια να επιβιώσει, λαμβάνοντας τα λίγα πνευματικά δικαιώματα που αντιστοιχούσαν στη μικρή σχετικά δισκογραφία του, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας σε συνοικιακή ταβέρνα.

Μίμης Τραϊφόρος, Γιώργος Μουζάκης, Κώστας Καπνίσης

Η Πολιτεία τους κατέταξε συνταξιοδοτικά στην κατηγορία του ανειδίκευτου εργάτη.

Οι άνθρωποι που μεταξύ άλλων έγραψαν ιστορία στη μουσική και το λόγο του προηγούμενου αιώνα τον «ζούσαν» κατά την Πολιτεία με τη σύνταξη του ανειδίκευτου εργάτη.

Τα πνευματικά δικαιώματα από το έργο τους ήταν αυτά που τους εξασφάλιζαν αξιοπρεπή διαβίωση.

Και βέβαια όλοι τραγουδούσαν και τραγουδούν τα τραγούδια τους… ακόμη όμως στη συνείδηση της πολιτείας ήταν και «παραμένουν»… ανειδίκευτοι εργάτες…

Δελτίο τύπου της συντονιστικής επιτροπής των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης

Σήμερα Δευτέρα 30 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην ΕΣΗΕΑ από τη Συντονιστική Επιτροπή :

1. ΑΠΟΛΛΩΝ» Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Δικαιωμάτων Ελλήνων Μουσικών, εκπροσωπούμενος από τον Πρόεδρο, Γρηγόρη Λαμπριανίδη
2. «ΕΡΑΤΩ» Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Δικαιωμάτων Τραγουδιστών – Ερμηνευτών, εκπροσωπούμενος από την Πρόεδρο, Δήμητρα Γαλάνη
3. «ΔΙΟΝΥΣΟΣ» Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Δικαιωμάτων Ελλήνων Ηθοποιών, εκπροσωπούμενος από την Πρόεδρο, Μάρθα Καραγιάννη
4. «ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ» Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Μουσικών Πνευματικών Δικαιωμάτων, εκπροσωπούμενος από τον Πρόεδρο, Γιάννη Γλέζο
5. «GRAMMO» Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης και Προστασίας των Παραγωγών Υλικών Φορέων Ήχου ή Ήχου και Εικόνας, εκπροσωπούμενος από τον Γενικό Διευθυντή, Πάνο Θεοφανέλλη
6. «ΑΕΠΙ» Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας, εκπροσωπούμενη από τον Πρόεδρο, Κώστα Τριπολίτη


Οι εκπρόσωποι των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης ομόφωνα εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην άστοχη κατά τη κρίση τους απόπειρα του Υπουργείου Πολιτισμού να αποδεχθεί μια παρανόμως συσταθείσα νομοπαρασκευαστική επιτροπή από τον τέως Γραμματέα του ΥΠ.ΠΟ. κύριο Χρήστο Ζαχόπουλο που επρόκειτο να αναθεωρήσει το νόμο 2121/93 περί πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων.

Οι ομιλητές κ.κ. Κώστας Τριπολίτης, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Γλέζος, Φίλιππος Σοφιανός, Μάρθα Καραγιάννη, Πάνος Θεοφανέλλης, Γρηγόρης Λαμπριανίδης τόνισαν ότι ο νόμος είναι επαρκής και αποτελεσματικός και στην παρούσα φάση καμία τροποποίηση δεν είναι αναγκαία. Αντιθέτως κάθε απόπειρα μετατροπής του θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και θα επιτρέψει την ασυδοσία και την εκμετάλλευση εκ μέρους των χρηστών ακροάματος και θεάματος.

Καθορίζοντας την περαιτέρω κλιμάκωση των αγώνων της η συντονιστική επιτροπή έθεσε τον προβληματισμό προς συζήτηση για το εάν και πότε θα προτείνει την πλήρη απαγόρευση κάθε μουσικού ή οπτικού έργου και κάθε δημόσια εκτέλεσή του μέχρι τη διάλυση της «ψευδεπίγραφης» νομοπαρασκευαστικής επιτροπής.

Η Συντονιστική Επιτροπή

Ερώτηση προς τον Υπουργό Πολιτισμού για τα πνευματικά δικαιώματα από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Ως αποτέλεσμα της συνάντησης των δημιουργών, Αρη Δαβαράκη, Μαριανίνα Κριεζή, Γιώργο Νιάρχο, Αντώνη Πλέσσα και Κώστα Τουρνά, με εκπροσώπους της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, που πραγματοποιήθηκε την 1η Ιουλίου 2008 στα γραφεία του κόμματος στη Βουλή, σας ενημερώνουμε ότι οι βουλευτές που ενημερώθηκαν κατά τη συνάντηση, Περικλής Κοροβέσης, Αναστάσιος Κουράκης και Γρηγόρης Ψαριανός, προχώρησαν σε ερώτηση προς τον Υπουργό Πολιτισμού για τα πνευματικά δικαιώματα, η οποία κατατέθηκε την Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008.

Παραθέτουμε δημοσιεύσεις στον τύπο από τις εφημερίδες Έθνος & Αυγή.

Συνάντηση δημιουργών μελών της ΑΕΠΙ με εκπροσώπους της κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ

Την Τρίτη 1 Ιουλίου 2008 εκπρόσωποι δημιουργών μελών της  ΑΕΠΙ συναντήθηκαν με εκπροσώπους τηςκοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ στα γραφεία του κόμματος στη Βουλή.

Την πλευρά των δημιουργών εκπροσώπησαν οι Άρης Δαβαράκης, Μαριανίνα Κριεζή, Γιώργος Νιάρχος, Αντώνης Πλέσσας και Κώστας Τουρνάς ενώ από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ παρέστησαν οι Περικλής Κοροβέσης, Ρήγας Αξελός, Αναστάσιος Κουράκης και Παναγιώτης Πάντος. 
Παρέστησαν επίσης συνεργάτες των κ.κ.  Περικλή Κοροβέση  και Γρηγόρη Ψαριανού.

Η ενημέρωση που διεξήχθη σε ιδιαίτερα εγκάρδιο κλίμα ξεκίνησε με μια σύντομη ανασκόπηση των λόγων που καθιστούν επιτακτική την άμεση και καθολική αντίδραση, όπως φάνηκε και από την συνέντευξη Τύπου των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης την προηγουμένη μέρα στην ΕΣΗΕΑ, στις μεθοδεύσεις που δρομολογούνται για την αναθεώρηση του Νόμου 2121/93 και που όπως δείχνει θα θέσουν σε κίνδυνο κεκτημένα από χρόνια δικαιώματα των δημιουργών, μουσικών, τραγουδιστών
και ηθοποιών.

Οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ ήσαν καλά ενημερωμένοι για τα προβλήματα των δημιουργών και τον ρόλο του ΟΠΙ, γεγονός που διευκόλυνε την συζήτηση και επέτρεψε στους εκπροσώπους της ΑΕΠΙ να παρέχουν  πρόσθετες και λεπτομερείς πληροφορίες στις επίκαιρες ερωτήσεις τους.

Στο πλαίσιο της ενημέρωσης, η εκπροσωπούσα δημιουργούς της ΑΕΠΙ επιτροπή μοίρασε στους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ πληροφοριακό υλικό προκειμένου να διευκολύνει το έργο τους στην εκφρασμένη πρόθεση τους να βοηθήσουν τις ενέργειες των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης στην ακύρωση των επεμβάσεων που δρομολογούνται.

Η ενημέρωση ολοκληρώθηκε με την πρόσκληση από πλευράς της επιτροπής δημιουργών και αποδοχής εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ μιας επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της ΑΕΠΙ προκειμένου να γνωρίζουν οι εκπρόσωποι του από κοντά όχι μόνο τον τρόπο λειτουργίας και διανομής των δικαιωμάτων στους πνευματικούς δημιουργούς αλλά και το πολιτιστικό έργο που εδώ και χρόνια επιτελείται από τον Οργανισμό Ελληνικής Μουσικής.

Στην πρώτη φωτογραφία διακρίνονται από δεξιά προς τα αριστερά στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ οι Γιώργος Νιάρχος, Αντώνης Πλέσσας και Άρης Δαβαράκης.

Στην δεύτερη φωτογραφία διακρίνονται από δεξιά προς τα αριστερά οι Κώστας Τουρνάς, Μαριανίνα Κριεζή, Περικλής Κοροβέσης, Γιώργος Νιάρχος, Αντώνης Πλέσσας και Άρης Δαβαράκης.

Ευχαριστίες και αναφορά - Credits

Το κίνημα των "Ελλήνων δημιουργών πνευματικών έργων - καλλιτεχνών" ευχαριστεί τον creative director Γιάννη Καρλανίδη για την προσφορά του εικαστικού λογοτύπου.
http://www.iblink.gr/

The Greek Authors-Artists's Rights Movement wishes to thank creative director Mr Yiannis Karlanidis for the kind offer of the artistic logo.
http://www.iblink.gr/

Μια σφαιρική ματία στη Μουσική Βιομηχανία:

Άρθρο του Αντώνη Πλέσσα.

Αν και γόνος μουσικής οικογένειας ξεκίνησα την ενασχόληση μου με την μουσική μάλλον αργά με αφορμή τα σχολικά συγκροτήματα που τότε ήσαν της μόδας και εμφανίζονταν τις Κυριακές τα μεσημέρια στους συνοικιακούς κινηματογράφους.
Στη μακρόχρονη παρουσία μου στο χώρο πότε με την ιδιότητα του μουσικού εκτελεστή ή του συνθέτη και πότε με την ιδιότητα του παραγωγού, project manager ή χειριστή μουσικών εφαρμογών και ηλεκτρονικών οργάνων στο στούντιο βίωσα πολλές αλλαγές.
Κοινό στοιχείο των αλλαγών αυτών ήσαν οι εκάστοτε τεχνολογικές εξελίξεις που στα του χώρου της ψηφιακής τεχνολογίας και συγκρινόμενες με αυτές του αναλογικού των προηγούμενων δεκαετιών ήσαν καταιγιστικές. Η έλευση του διαδικτύου σε ότι αφορά το ευρύ κοινό στα μέσα της δεκαετίας του 90 λειτούργησε καταλυτικά σε μια σειρά εξελίξεις που σαν αποτέλεσμα είχαν μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία να έλθουν τα πάνω κάτω στην μέχρι τότε κραταιά βιομηχανία παραγωγής υλικών φορέων ήχου ή ήχου και εικόνας (δίσκοι, CD, κασέτες, CDR OM, DVD ROM).
Για όσους από εσάς ασχολείστε λίγο με τα του χώρου μας είναι σίγουρο ότι με τον ένατ ή άλλο τρόπο θα έχετε διαβάσει ή ακούσει μέσω των εκπροσώπων τους τις απόψεις των δισκογραφικών εταιρών για το φαινόμενο της πειρατείας και τις επιπτώσεις του στη μουσική βιομηχανία. Αυτό που ίσως δεν έχετε ακούσει είναι η πλευρά των δημιουργών και του κοινού πράγμα το οποίο επιχειρώ μέσα από αυτό το αφιέρωμα με μια σφαιρική ματιά στην μουσική βιομηχανία και τους εμπλεκομένους σε αυτήν με βάση τα ισχύοντα δεδομένα αλλά και τις τάσεις που δείχουν να διαμορφώνουν την επόμενη μέρα.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο της αναφοράς μου στην μουσική βιομηχανία.

Aς συμμετέχουμε όλοι ενεργά!

Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,

Το blog αυτό είναι ανοιχτό στις προτάσεις, ιδέες, σκέψεις, πρωτοβουλίες όλων μας. 

Όπως κάθε κίνημα έτσι και αυτό απαιτεί την ενεργή συμμετοχή μας. 

Στείλτε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση authorsrights@gmail.com την επώνυμη άποψη, 

πρόταση, μαρτυρία, προβληματισμό, διαμαρτυρία σας και θα χαρούμε να την δημοσιεύσουμε.

Ας αποδείξουμε σε αυτούς που απεργάζονται σχέδια εις βάρος μας ότι είμαστε ενεργοί, αφυπνισμένοι και πάνω από όλα ενωμένοι.

Τέλος μην παραλείψετε να υποβάλλετε τα σχόλια σας στα posts που δημοσιεύονται. 

Λίστα δημιουργών που υπέγραψαν την Επιστολή Διαμαρτυρίας στον Πρόεδρο της Ε.Ε.

Για να δείτε τη λίστα πατήστε εδώ

In order to see the list of authors who signed the Statement of Objections click here.

Αγώνας για την διάσωση των δικαιωμάτων των Πνευματικών Δημιουργών

Αθήνα 4 Ιουνίου 2008
Προς
Αξ. Κ. Κώστα Καραμανλή
Πρωθυπουργό
Μέγαρο Μαξίμου
Αθήνα

Προς
Αξ. Κ. Μιχ. Λιάπη
Υπουργό Πολιτισμού
Μπουμπουλίνας 20
Αθήνα

Προς
Ο.Π.Ι
Μετσόβου 5
106 82 Αθήνα

Προς
Επιτροπή Ανταγωνισμού
Κότσικα 1Α & Πατησίων
104 34 Αθήνα

Προς
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ρηγίλλης 18 106 74 Αθήνα

Προς
Π.Α.Σ.Ο.Κ
Χαριλάου Τρικούπη 50
106 80 Αθήνα

Προς
Κ.Κ.Ε
Λεωφόρος Ηρακλείου 145
14231 Ν. Ιωνία

Προς
ΣΥΡΙΖΑ
Πλατεία Ελευθερίας 1
105 503 Αθήνα

Προς Λ.Α.Ο.Σ
Καλλιρόης 52
117 45 Αθήνα

Προς
Mr. Jose Manuel Barroso
President of the European Commission
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique

Mrs. Margot Wallstrom
Vice President – Institutional Relations and Communication Strategy
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique

Mrs. Neelie Kroes – Competition (Commissioner)
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique

Mr. Charlie McCreeevy – Internal Market & Services (Commissioner)
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique

Mrs. Viviane Redding – Information Society & Media (Commissioner)
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique

Mr. Jan Figel – Education, Training, Culture & Youth (Commissioner)
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique

Mrs. Benita Ferrero-Waldner – External Relations & European Neighbourhood Policy (Commissioner)
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique

Mr. Vladimir Spidla – Employment, Social Affairs & Equal Opportunities (Commissioner)
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique

Mrs. Meglena Kuneva – Consumer Protection (Commissioner)
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique

Mr. Leonard Orban – Multilingualism (Commissioner)
European Commission
Β- 1049 Bruxelles
Belgique




Τον τελευταίο καιρό έχει ξεσπάσει έντονη διαμάχη μεταξύ ορισμένων επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται την μουσική (χρήστες) και των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων.

Στη διαμάχη αυτή έχουν παρέμβει τα αρμόδια όργανα για τη ρύθμιση του ανταγωνισμού τα οποία επαπειλούν καταδικαστικές αποφάσεις και πρόστιμα σε βάρος των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων και κατ΄ επέκταση σε βάρος των πνευματικών δημιουργών.

Η κοινωνία των πνευματικών δημιουργών που αντιπροσωπεύεται διεθνώς από την CISAC, ανησυχεί πολύ για τις τάσεις που εκφράζονται υπέρ των χρηστών και εις βάρος των πνευματικών δημιουργών.

Όλοι οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων, είναι αποφασισμένοι να προασπίσουν τα νόμιμα συμφέροντα των δημιουργών από τις απρόκλητες και άδικες επιθέσεις ορισμένων ομάδων χρηστών που επιδιώκουν την εκμηδένιση της αξίας των πνευματικών δικαιωμάτων.

Σας παραθέτουμε παρακάτω, συνοπτικά, το ιστορικό, τις συνέπειες και τις θέσεις των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων και παρακαλούμε για την θετική σας παρέμβαση, υπέρ των πνευματικών δικαιωμάτων, σε όλα τα εθνικά και κοινοτικά όργανα, αρμόδια για τον ανταγωνισμό.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ – ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ – ΘΕΣΕΙΣ
των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης

Εάν το παρόν σύστημα συλλογικής διαχείρισης είναι τόσο ωφέλιμο, ποιο είναι το πρόβλημα;
Κάποιοι χρήστες ισχυρίζονται ότι οι νόμοι περί ανταγωνισμού τούς επιτρέπουν να αναζητούν ανά την Ευρώπη κάποιο Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης (ΟΣΔ) ο οποίος θα τους προσφέρει τον πιο φθηνό τρόπο για να χρησιμοποιήσουν πανευρωπαϊκά, το παγκόσμιο ρεπερτόριο πνευματικής μουσικής. Όπως δηλαδή, όταν κάποιος πηγαίνει σε αγορά μεταχειρισμένων ειδών (γιουσουρούμ), αναζητώντας το φθηνότερο μεταχειρισμένο πλυντήριο.

Τι είναι τόσο κακό για ένα χρήστη να έχει την δυνατότητα να αναζητά μειοδοσία ανά την Ευρώπη;
Ας το δούμε αυτό μέσα από το πρίσμα εκάστου δημιουργού (εφόσον, σε τελική ανάλυση, ένας ΟΣΔ είναι μόνο ένα εισπρακτικό όργανο του). Εάν οι χρήστες αυτοί έχουν επιτύχει να πυροδοτήσουν μία κούρσα για τις χαμηλότερες αμοιβές δημιουργών, η επίπτωση στον πνευματικό δημιουργό, είναι ότι θα αναγκαστεί να αδειοδοτήσει την μουσική του μέσω του Ευρωπαϊκού ΟΣΔ που θα προσφέρει την μουσική αυτή στην χαμηλότερη τιμή. Αυτό σημαίνει ότι ο πνευματικός δημιουργός θα εισπράξει λιγότερα δικαιώματα! Αυτή η πρόταση δεν είναι μόνο σουρεαλιστική και ανεδαφική – είναι επίσης και άδικη. Ο νόμος περί ανταγωνισμού δεν συστάθηκε για να δημιουργήσει μια παράλογη κατάσταση στην οποία ένας δημιουργός εξαναγκάζεται να πωλήσει τα δικαιώματά του στον χαμηλότερο πλειοδότη. Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των 2 εκατομμυρίων δημιουργών παγκοσμίως, αγωνίζονται για την επιβίωση τους και δεν έχουν την δυνατότητα να αυξάνουν τα κέρδη των χρηστών με δική τους επιβάρυνση.

Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης πιστεύουν ότι είναι υπεράνω του νόμου περί ανταγωνισμού;
Όχι – αντιθέτως – οι ΟΣΔ ενθαρρύνουν τον ανταγωνισμό – αλλά τον σωστό ανταγωνισμό. Μην ξεχνάτε ότι, αν και οι ΟΣΔ προσφέρουν ένα έμμεσο όφελος στους χρήστες, στην πραγματικότητα έχουν συσταθεί για να προστατεύονται και να ωφελούνται οι δημιουργοί. Επομένως εκεί θα πρέπει να βρίσκεται ο πραγματικός ανταγωνισμός – στο ποιος οργανισμός θα προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία στους δημιουργούς και έτσι να προσελκύσει τον μεγαλύτερο αριθμό δημιουργών. Και εναπόκειται πλέον στον δημιουργό να αποφασίσει πώς και από ποιόν θα ασκηθεί καλύτερη διαχείριση στα δικαιώματα του.

Ποιος ήταν ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε όλα αυτά;
Μετά από παράπονα και πιέσεις από ορισμένους ισχυρούς χρήστες μουσικής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εξέδωσε τον Ιανουάριο 2006 μία «Δήλωση Αντίρρησης» (Δ/Α) προς την CISAC και σε 24 Ευρωπαϊκούς ΟΣΔ. Η «Δ/Α» προέβαλε αντιρρήσεις για το δίκτυο συμβάσεων αμοιβαίας εκπροσώπησης με το δικαιολογητικό ότι αναφερόταν σε πολυ-εδαφική χρήση διαδικτύου, δορυφόρου και καλωδιακής. Παρόλο βεβαίως που η CISAC δεν συνεφώνησε με αυτές τις αντιρρήσεις, ξεκίνησε συνομιλίες με την Επιτροπή και στη συνέχεια μαζί με 19 από τα μέλη της συμφώνησαν κατ΄αρχήν να δημιουργήσουν ένα πολύ-εδαφικό σύστημα αδειοδότησης για κάποιες μορφές χρήσεις.

Άρα αυτή η προτεινόμενη συμφωνία ικανοποίησε τους χρήστες;
Όχι, καθόλου! Το «μειονέκτημα» που επικαλούνται οι χρήστες είναι ότι το επίμοχθα διαπραγματευθέν με την Επιτροπή σύστημα, περιείχε διασφαλίσεις για τον δημιουργό σχετικά με το ύψος των δικαιωμάτων του. Επομένως, οι ισχυροί χρήστες, μη έχοντας ικανοποιηθεί από τις προσπάθειες της Επιτροπής και της κοινωνίας των δημιουργών να ανταποκριθούν στην απαίτησή τους για ένα πολυ-εδαφικό σύστημα αδειοδότησης με μειοδοσία, κατηγόρησαν δημόσια την Επιτροπή, ότι είναι πολύ «μαλακή» και κατέστησαν σαφές ότι τίποτα δεν θα τους ικανοποιούσε εκτός από την κούρσα να αγγίξουν οι αμοιβές των δημιουργών τα χαμηλότερα όρια.

Αντιμέτωπη με τις απαιτήσεις των χρηστών, τι σκέφτεται η Επιτροπή;
H Επιτροπή σκέφτεται τώρα να υιοθετήσει μία απόφαση του «Άρθρου 7» ενάντια στην CISAC (δηλαδή μία αρνητική απόφαση με ή χωρίς επιβολή προστίμων), η οποία, όμως, είναι εκ φύσεως αρνητική και δεν θα επέφερε καμία λύση. Μια αρνητική απόφαση στο μόνο που μπορεί να συμβάλει είναι στη σύγχυση που έχει επικρατήσει στην αγορά με δύο διαφορετικές πρωτοβουλίες της Επιτροπής, συγκεκριμένα, μεταξύ μιας «Σύστασης» στις 18/10/2005 (η οποία ενθαρρύνει ανταγωνισμό μεταξύ των ΟΣΔ σε σχέση με δικαιούχους δικαιωμάτων, αλλά αποθαρρύνει ανταγωνισμό μεταξύ των ΟΣΔ σε σχέση με χρήστες) και μίας «Δήλωσης Αντίρρησης» του Ιανουαρίου 2006 (η οποία ενθαρρύνει ανταγωνισμό μεταξύ των ΟΣΔ σε σχέση με χρήστες, αλλά αποθαρρύνει ανταγωνισμό μεταξύ των ΟΣΔ σε σχέση με δικαιούχους δικαιωμάτων).

Η CISAC θα προτιμούσε να εργασθεί μαζί με την Επιτροπή για ανεύρεση εναλλακτικών λύσεων, παρά να υποστεί μια αρνητική απόφαση βάσει του άρθρου 7.

Τι επιθυμούν κάποιοι χρήστες να γίνει τώρα;
Δηλώνουν ότι επιθυμούν να επιβληθούν πρόστιμα στους ΟΣΔ. Τέτοια πρόστιμα θα είχαν άμεσο αρνητικό αντίκτυπο στα προσωπικά εισοδήματα των δημιουργών και κυρίως αυτών με τις μεγαλύτερες οικονομικές ανάγκες η, με τα μικρότερα εισοδήματα από δικαιώματα.

Ποιος θα έχανε και ποιος θα κέρδιζε από τις προτάσεις των χρηστών;
Οι προτάσεις των χρηστών δεν θα ωφελούσαν τον καταναλωτή – ούτε και θα κατέληγαν σε φθηνότερη ψυχαγωγία. Οι προτάσεις αυτές θα πρέπει να αναγνωριστούν όπως ακριβώς είναι – μία συμφεροντολογική προσπάθεια για να ωφεληθεί οικονομικά ένας μικρός αριθμός μετόχων μεγάλων πολυεθνικών εταιριών τηλεπικοινωνιακών και ραδιοτηλεοπτικών συμφερόντων σε βάρος των πνευματικών δικαιωμάτων.

Όμως, οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης μήπως είναι εναντίον των αλλαγών, χωρίς λόγο;
Παρόλο που η CISAC έχει αντίρρηση για την κούρσα μείωσης των αμοιβών των δημιουργών στα κατώτατα όρια, αναγνωρίζει ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις της αγοράς καθιστούν αναγκαία, σε ορισμένες περιπτώσεις, την προσαρμογή του δικτύου συμβάσεων αλληλοεκπροσώπησης. Αντιλαμβάνεται επίσης την επιθυμία των χρηστών για ένα πολυ-εδαφικό σύστημα αδειοδότησης και υποστηρίζει τέτοιο σύστημα για αυθεντικές πολυ-εδαφικές χρήσεις (όπως αυτής του διαδικτύου) σε κατάλληλες περιστάσεις και συνθήκες οι οποίες, όμως, θα διατηρούν την αξία της δημιουργικότητας. Πράγματι, οι ΟΣΔ είχαν επιδιώξει συνομιλίες με χρήστες, ρυθμιστικές αρχές και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη για την οικοδόμηση ενός τέτοιου συστήματος.

Τι πραγματικά συμβαίνει;
Οι ΟΣΔ παραμένουν ανοικτοί όσο ποτέ για διάλογο με όποιο μέρος πραγματικά ενδιαφέρεται να συζητήσει την φυσική εξέλιξη ενός πολυ-εδαφικού συστήματος αδειοδότησης. Όμως, το θέμα αυτό είναι δευτερεύον. Στην πραγματικότητα, στην καρδιά των παρόντων συζητήσεων και αντιπαραθέσεων, υπάρχει ένας αγώνας μεταξύ της κοινωνίας των δημιουργών – η οποία επιθυμεί να υποστηρίξει την αξία της πλούσιας, ποικιλόμορφης πολιτιστικής κληρονομιάς – και της οικονομικής δύναμης κάποιων χρηστών – των οποίων το πρωτεύον κίνητρο είναι καθαρά η αύξηση των περιθωρίων του κέρδους τους εις βάρος των πνευματικών δικαιωμάτων.

H CISAC δεν έχει τίποτα εναντίον της απόλυτα φυσιολογικής επιθυμίας των πολυεθνικών εταιριών να φουσκώνουν τα ταμεία τους πριν την επόμενη ετήσια συνάντηση των μετόχων τους. Η CISAC πιστεύει ότι τα ταμεία αυτά θα πρέπει να φουσκώνουν με τέτοιο τρόπο που συγχρόνως να σέβονται τα νόμιμα αιτήματα των 2 εκατομμυρίων δημιουργών του κόσμου. Στο κάτω-κάτω, είναι η συνεισφορά των δημιουργών η οποία επιτρέπει στις εν λόγω πολυεθνικές να αυξάνουν τα κέρδη τους.

Άρα ποιο είναι το επόμενο βήμα;
Η CISAC έχει δημιουργηθεί για να προβάλλει τα συμφέροντα του δημιουργού – και όχι να παρακολουθεί βωβά την απρόκλητη και ολοκληρωτική καταστροφή της κοινωνίας των δημιουργών. Οι ιδρυτές της CISAC πίστευαν ότι η πνευματική ιδιοκτησία πρέπει να απολαμβάνει αυτό που της αξίζει, ότι το πολιτιστικό περιεχόμενο πρέπει να ανταμείβεται δίκαια; και ότι πρέπει να υπάρξει, με κάθε κόστος, αντίσταση στις διαθέσεις άδικης εκμετάλλευσης των πνευματικών δικαιωμάτων από μία μικρή αλλά πανίσχυρη ομάδα χρηστών. Τα επόμενα χρόνια θα δουν την CISAC να παραμένει πιστή στο όραμα των ιδρυτών της, ασκώντας αντίσταση στην απροκάλυπτη πίεση κάποιων χρηστών να πυροδοτήσουν μια συνεχή φθοροποιό μείωση του επιπέδου διαβίωσης των δημιουργών και στην ποιότητα της πλούσιας, ποικιλόμορφης Ευρωπαϊκής κληρονομιάς.

Το μέλλον θα βρει επίσης τους ΟΣΔ να λαμβάνουν πλήρως υπόψη τον ταχύτατα αναπτυσσόμενο τεχνολογικό κόσμο, καθώς θα συνεχίζουν να προσαρμόζονται στο αυριανό σύστημα συλλογικής διαχείρισης. Έτσι, ένα προσαρμοσμένο, αντικειμενικό, ισορροπημένο σύστημα συλλογικής διαχείρισης θα συνεχίσει να υπηρετεί τα νόμιμα συμφέροντα των δημιουργών και να παρέχει στους χρήστες εύκολη πρόσβαση σε μία μεγάλη ποικιλία έργων, για πολλές επόμενες γενεές.

Έλληνες Δημιουργοί (μουσουργοί, συνθέτες, στιχουργοί, ποιητές, συγγραφείς)

May 2008

A race to the cultural bottom - The facts laid bare in the musical rights field


· What is copyright?

When somebody creates a work (such as a piece of music or a poem) the law protects this work by giving him certain property rights over how it is used (such as the right to broadcast the work). These rights are called “copyright”. When another person (such as a broadcaster) wishes to use that work, the law says that it must obtain permission from the work’s copyright owner. The copyright owner will generally grant permission in exchange for the payment of “royalties”.

· Who does an authors’ society act for?

A society is a collective of creators and publishers which is owned and controlled by creators and publishers for the benefit of creators and publishers. In the musical rights field, a society collects royalties for its members from anybody (such as a radio broadcaster) which uses copyright works in its country of operation. Through a global network of representation contracts between societies, each society also collects royalties in its territory of operation on behalf of the members of “sister” societies situated in other territories around the world. Through this system, the Australian society, for example, is able to collect royalties in Australia for a Brazilian composer.

· What are the benefits of a society for the creator?

In practice, a creator will often be unable to manage most of his rights by himself. An English music composer cannot possibly negotiate terms with each radio station in Canada, Russia, Chile and South Africa which uses his works. The English composer therefore needs his society and the contract network which has been carefully crafted by his society with its sister societies over the best part of a century. This network provides the creator with the reassurance that he will be paid for the use of his work, regardless of where in the world that work is used. The network also provides a more level playing field for negotiating fair rates with the powerful users of his works.


· Do societies have any benefits for a user?

Yes – considerable benefits. If societies did not exist, the user would have to spend the time and incur the expense of clearing rights with each individual copyright owner. So, a radio broadcaster would have to obtain permission in advance from each individual copyright owner of each copyright work which the broadcaster wished to use. Such copyright owner may live in a number of different countries - and anyway the user may not even know who owns a particular work. The aggregation of societies’ musical works and the contract network operated by those societies provide the user with a one stop shop of copyright music. A user therefore has the advantage of knowing that if it signs a copyright licence with a society, such user is unlikely to infringe musical copyright in the country where that society operates.

· If the current collective system is so beneficial, what is the problem?

Some users say that competition laws allow them to go around Europe finding the society which will offer them the cheapest way of using the world’s repertoire of copyright music throughout the whole of Europe. Just as you are able to go around a flea market in search of the cheapest second hand washing machine, so some users wish to have the right to find the society offering them the world’s copyright music at the cheapest price.

· What is so bad about the user being able to shop around Europe?

Let us look at this in concrete terms from the point of view of the individual creator (since, after all, a society is just a collective of individual creators). If these users are successful in triggering a race to the bottom on tariffs, the effect on John Smith will be that he will have to license his music via the European society offering such music at the cheapest price. This means that John Smith will receive less in royalties! This proposition is not only surrealistic and unrealistic – it is also inherently unfair. Competition law was not introduced to create a nonsensical situation in which a creator is forced to sell his rights to the lowest bidder. The vast majority of the world’s 2 million creators struggle to make ends meet and cannot afford to increase shareholder profits at their expense.

· Do societies believe that they are above competition law?

No – far from it – societies actively encourage competition – but competition of the right sort. Don’t forget that, although societies have an indirect benefit for users, they were actually set up to benefit creators. That is therefore where true competition should lie – societies should be (and indeed are) competing between themselves to provide the best service to creators and to attract the maximum number of creators. It is the creator who should determine how his rights are best administered and by whom.


· What has the Commission’s role been in all of this?

Following complaints and pressure from certain powerful music users, the European Commission sent a “Statement of Objections” to CISAC and 24 EEA societies in January 2006. The “SO” raised objections to the contract network as it related to multi-territorial internet, satellite and cable use. Although CISAC certainly did not agree with these objections, it embarked on discussions with the Commission. Following these discussions, CISAC and 19 of its members agreed in principle to create a multi-territorial licensing system for certain forms of use.

· So did this proposed agreement satisfy the users?

No, not at all! The so-called “catch” for the users is that the system painstakingly negotiated with the Commission contained safeguards for the individual creator on tariffs. Therefore, far from being satisfied by the efforts of the Commission and of the creative community to respond to their demand for a multi-territorial licensing system, the powerful users publicly vilified the Commission. The users effectively accused the Commission of being too “soft” on the creative community and made it quite clear that nothing short of a race to the bottom on tariffs would satisfy them.

· Faced with the users’ demands, what is the Commission contemplating?

The Commission is now contemplating adopting an “Article 7” decision against CISAC and its members (ie a negative decision with or without the imposition of fines). The problem is that a negative decision is, by its very nature, negative and would bring with it no solution. On the contrary, a negative decision can only add to the confusion which has been brought to the market by two separate Commission initiatives, namely a Commission Recommendation of 18 October 2005 (which encourages competition between societies vis-à-vis rights holders but discourages competition between societies vis-à-vis users) and between Commission Statement of Objections of January 2006 (which encourages competition between societies vis-à-vis users but discourages competition between societies vis-à-vis rights holders).

Rather than a negative article 7 decision, CISAC would much rather work with the Commission to find alternative solutions.

· What do some users now wish to happen?

They have suggested that they wish fines to be imposed on societies (most of whom are non-profit making). Unfortunately, any such fines would directly impact the personal income of the creator. The neediest creators would be particularly affected.


· Who would gain and who would lose from the users’ proposals?

The users’ proposals would not benefit the consumer – nor would they result in cheaper entertainment. These proposals should be recognised for what they really are – a self-interested attempt to benefit a small number of shareholders from large multinational telecommunication and broadcasting concerns. In reality, by undermining the economic incentive underpinning copyright, the users’ proposals would have an irreversibly detrimental effect on Europe’s cultural development.

· But, are societies not just opposing changes for the sake of it?

Although CISAC opposes a race to the bottom on tariffs, it does recognise that technological and market developments occasionally necessitate the adaptation of the contract network. CISAC also understands the users’ wish for a multi-territorial licensing system. CISAC supports such a system for genuine multi-territorial uses (such as for the internet) in appropriate circumstances and subject to appropriate conditions which preserve the value of creativity. Indeed, societies have proactively pursued discussions with users, regulatory authorities and other interested parties on the construction of such a system.

· What is all this really about?

Societies remain as open as ever to dialogue with any party genuinely interested in discussing the natural evolution of a multi-territorial licensing system. However, this issue is only tangentially about such system. In reality, at the heart of the current discussions lies a struggle between the creative community - which wishes to uphold the value of Europe’s rich, diverse cultural heritage - and the economic muscle of certain users - whose main motivation is clearly the increase in their profit margins.

CISAC has nothing at all against the perfectly natural desire of multi-national companies to swell their coffers prior to the next annual shareholders’ meeting. CISAC just believes that these coffers should be swelled in a way which gives regard to the legitimate desires of the world’s 2 million creators. After all, it is the creator’s contribution which allows these multi-nationals to maximise their profits.

· So what next?

CISAC was created to promote the interests of the creator - not to bear silent witness over the wanton and wholesale destruction of the creative community. The founding fathers of CISAC believed that copyright should be given its due; that cultural content should be rewarded equitably; and that the exploitative tendencies of a minority of users should be resisted at all costs. The next few years will see CISAC remaining true to the vision of its founding fathers as it resists the flagrant pressure by certain users to trigger a deleterious downward spiral in the creator’s living standards and in the quality of Europe’s rich, diverse cultural heritage.

The future will also see societies take full account of a rapidly evolving technological world, as they continue to adapt the collective management system to tomorrow’s realities. Thus it is that an adapted, objective, balanced collective management system will continue to serve the legitimate interests of creators and to provide users with easy access to a wide variety of works for many generations to come.

Περισσότεροι από 220 καλλιτέχνες και δημιουργοί διαμαρτύρονται στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Βρυξέλλες, 3 Ιουλίου 2008 – Oι Μπένι Άντερσον, Σαρλς Αζναβούρ, Πέδρο Αλμοντόβαρ, Τζέιμς Μπλαντ, Μιγκέλ Μποσέ, Πάτρικ Ντόιλ, Μπράιαν Φέρι, Ρόμπιν Γκιμπ, Ντέιβιντ Γκίλμουρ, Χούλιο Ιγκλέσιας, Μορίς Τζαρ, Μαρκ Νόπφλερ, Μισέλ Λεγκράντ, Πάκο ντε Λουθία, Σερ Πολ Μακ Κάρτνεϊ, Ένιο Μορικόνε, Νικόλα Πιοβάνι, Σαντέ, Αλεχάνδρο Σανς, Καετάνο Βελόσο, Γκαμπριέλ Γιάρεντ … είναι ανάμεσα στους πολυάριθμους καλλιτέχνες και δημιουργούς, οι οποίοι πρόσφατα διαμαρτυρήθηκαν στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Χοσέ Μανουέλ Μπαρόσο, εκφράζοντας τη βαθιά τους ανησυχία ενόψει μίας πιθανής δυσμενούς απόφασης για την πανευρωπαϊκή αδειοδότηση μουσικής.

Στη συνάντηση με το επιτελείο του κ. Μπαρόσο, Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (την Τρίτη 3 Ιουλίου στις 9.00 π.μ.) και στη δημόσια επιστολή διαμαρτυρίας και στη συνέχεια διαβάστηκε την ίδια μέρα στη συνέντευξη Τύπου (στις 10.30 π.μ.) οι κ.κ. Ρόμπιν Γκιμπ, Πάτρικ Ντόιλ, Λοράντ Πετιζιράντ και Ντέιβιντ Φέργκιουσον – εκπροσωπώντας την Ευρωπαϊκή Συμμαχία Συνθετών και Στιχουργών (ECSA / Composer and Songwriter Alliance) και ολόκληρη την πνευματική κοινότητα – επανέλαβαν την έκκλησή τους στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

«Σ΄ αυτό το σημείο, κ. Μπαρόσο, χρειαζόμαστε την υποστήριξη της πολιτικής ηγεσίας. Εκατοντάδες χιλιάδες μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων των δημιουργών αλλά και των εκδοτών, πιθανόν να κλείσουν χωρίς τη βοήθειά σας. Πιστεύουμε ότι αυτή θα είναι μια διαρκής καταστροφή για όλους τους Ευρωπαίους, πολιτιστικά, κοινωνικά και οικονομικά. Σας ζητάμε να σταματήσετε σ΄ αυτό το σημείο και να συνασπίσετε όλα τα μέρη συμπεριλαμβανομένων (…) ημών, των δημιουργών, προκειμένου να διαμορφωθεί μία θετική στάση απέναντι στο ρόλο που η δημιουργικότητα και η μουσική θα έχουν στην ψηφιακή Ευρώπη».

Οι δημιουργοί ενημερώθηκαν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μελετά την έκδοση απόφασης στην υπόθεση περί ανταγωνισμού της CISAC σχετικά με την πολύ-εδαφική έκδοση άδειας για τα μουσικά δικαιώματα για την online, δορυφορική και καλωδιακή μετάδοση («Δήλωση Αντίρρησης» 2006).

Η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού θεωρεί τον ανταγωνισμό ως τη μόνη λύση για κάθε πρόβλημα και επιχειρεί μεροληπτικά να σηματοδοτήσει τις Εταιρείες Πνευματικής Ιδιοκτησίας ως «μονοπώλια». Εάν, όπως φαίνεται ότι θα προτείνει η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού, απαιτείται από τις Εταιρείες Πνευματικής Ιδιοκτησίας να «αλληλοσυμπληρώνουν» την τιμή στα εθνικά τους νομίσματα, ολόκληρο το σύστημα θα καταρρεύσει. Οι δικαιούχοι μεγάλων δικαιωμάτων θα αποσύρουν τα ρεπερτόριά τους και ή θα τα αναθέσουν σε ένα πρακτορείο (…) ή θα προχωρήσουν σε μία απευθείας από τους ίδιους αδειοδότηση.

Εάν επιβεβαιωθεί από την Επιτροπή μία απόφαση αντίθετη προς τα συμφέροντα των δημιουργών και των εταιρειών πνευματικής ιδιοκτησίας στις οποίες αυτοί ανήκουν, αυτό θα έχει μόνο αρνητικές συνέπειες για όλες τις πλευρές και θα βλάψει την ανάπτυξη της online αγοράς.
Για τους δημιουργούς – Θα οδηγήσει σε δραστική μείωση των εσόδων που έχουν εκατομμύρια δημιουργοί σε όλον τον κόσμο, εμποδίζοντας τους περισσότερους από αυτούς να κερδίσουν αμοιβή από την εργασία τους. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις εταιρείες πνευματικών δημιουργών για την τιμολόγηση των χρηστών, θα καταλήξει σε έναν αγώνα για τον εξευτελισμό της αξίας των πνευματικών δικαιωμάτων (το Ευρωπαϊκό ρεπερτόριο θα αδειοδοτείται από την Εταιρεία που θα προσφέρει τη φθηνότερη τιμή).
Για τους χρήστες (online παροχείς υπηρεσιών, εταιρείες αναμετάδοσης …) – Θα καταλήξει σε έναν περαιτέρω κατακερματισμό του ρεπερτορίου και θα δημιουργήσει σύγχυση και νομική αβεβαιότητα στους χρήστες σε όλες τις τωρινές και μελλοντικές συμφωνίες για την online, καλωδιακή και δορυφορική χρήση της μουσικής.
Για το κοινό – Θα μειώσει την πρόσβαση των καταναλωτών στη μουσική και τον πολιτισμό και γενικά θα αυξήσει περισσότερο την πειρατεία.
Για τις εταιρείες πνευματικής ιδιοκτησίας – Θα αποδυναμώσει τη δυνατότητά τους να εκπροσωπούν και να υπερασπίζονται τους δημιουργούς και να διαπραγματεύονται μία εύλογη αμοιβή για την χρήση των έργων των δημιουργών.
Για την Ευρωπαϊκή online αγορά – Θα βλάψει σημαντικά την Ευρωπαϊκή πολιτιστική πολιτική και θα μειώσει σε μεγάλο βαθμό την δυνατότητα να παράγουν οι Ευρωπαϊκές χώρες πολιτιστικά αγαθά οποιασδήποτε αξίας στη διεθνή αγορά.

«Οι Εταιρείες Πνευματικής Ιδιοκτησίας, τα μέλη τους δημιουργοί και εκδότες και οι χρήστες, με την πλήρη ενθάρρυνση και υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αγωνίζονται τα τελευταία χρόνια να προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις του online περιβάλλοντος με άδειες που καλύπτουν διάφορες χώρες. Αυτό συμπεριλαμβάνει μία θεμελιώδη αλλαγή στην βάση προσδιορισμού των πνευματικών δικαιωμάτων ανά περιοχή, όπως παραδοσιακά συστάθηκε και λειτουργεί. Μία σειρά σημαντικών αλλαγών έχουν λάβει ήδη χώρα και η διαδικασία της εξέλιξης έχει δρομολογηθεί. Θα πρέπει να επιτραπεί η συνέχιση της εξέλιξης αυτής, ώστε αυτοί που συμμετείχαν ήδη και αυτοί που σχετίζονται άμεσα στην αγορά με την αδειοδότηση μουσικής, να έχουν τις καλύτερες συνθήκες για να αναπτύξουν μία συμπαγή και βιώσιμη δραστηριότητα για την νέα online μουσική αγορά», όπως εξήγησαν οι Βρετανοί δημιουργοί στην επιστολή τους στον Πρόεδρο Μπαρόσο.



ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ

Ρόμπιν Γκιμπ, πολύ-βραβευμένος και με διεθνή φήμη στιχουργός.
Ο Ρόμπιν Γκιμπ, μαζί με τους αδελφούς του Barry και Maurice, έγραψαν μουσική δημιουργώντας το συγκρότημα Bee Gees και κατέχει τη θέση ενός από τους πιο διάσημους στιχουργούς και καλλιτέχνες με μία από τις πιο πλούσιες δισκογραφίες όλων των εποχών. Οι Bee Gees θεωρούν τους εαυτούς τους πρώτα από όλα στιχουργούς και τα τραγούδια τους έχουν ηχογραφηθεί από καλλιτέχνες όπως ο Elvis Presley, o Robert Smith και οι Steps. Το πρώτο solo album του Robin “Robin’s Reign” , κυκλοφόρησε το 1970. Ο Robin έχει κερδίσει 11 βραβεία Ivors, είναι μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας Συνθετών-Στιχουργών και έχει περιληφθεί στη Λεωφόρο της Δόξας των Στιχουργών, το 1994 καθώς και στη Λεωφόρο της Δόξας για το Rock and Roll, το 1997. Συνεχίζει να γράφει στίχους, να ηχογραφεί και να πραγματοποιεί ζωντανές εμφανίσεις.


Πάτρικ Ντόιλ, βραβευμένος με Oscar και βραβείο Ivor Novello, συνθέτης μουσικής κινηματογραφικών ταινιών όπως: Λογική και ευαισθησία, Το ημερολόγιο της Bridget Jones, Ο Harry Potter και το Κύπελο της Φωτιάς, Ερρίκος ο Ε’, Άμλετ, Ντόνυ Μπράσκο, Η τελευταία Λεγεώνα, Έραγκον, Φραγκενστάιν, Πολύ Κακό για το Τίποτα, το μιούζικαλ Love's Labour's Lost, Ινδοκίνα, East West. Η μουσική στις ταινίες αυτές είναι ένα μικρό κομμάτι από τις μουσικές επιτυχίες που έχει συνθέσει ο, γεννημένος στη Σκωτία, Doyle. Κατά τη διάρκεια της εντυπωσιακής καριέρας του, ο Doyle έχει συνεργαστεί με πολλούς από τους πλέον επιτυχημένους σκηνοθέτες του μοντέρνου κινηματογράφου όπως οι Kenneth Branagh, Robert Altman, Brian de Palma, Ang Lee, Mike Newell, Regis Wagnier και Nigel Cole.


Λοράντ Πετιζιράρντ, συνθέτης συμφωνικής μουσικής και μουσικής κινηματογραφικών ταινιών. Συνθέτης σύγχρονης μουσικής: 2 όπερες που περιλαμβάνουν τον Άνθρωπο Ελέφαντα καθώς και 30 έργα συμφωνικής μουσικής και μουσικής δωματίου. Συνθέτης μουσικής ταινιών: 160 παρτιτούρες για κινηματογράφο και τηλεόραση.
Διευθυντής ορχήστρας: διευθυντής μουσικής και μόνιμος μαέστρος της ορχήστρας Colonne στο Παρίσι. Μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών.

Ντέιβιντ Φέρκιουσον, συνθέτης μουσικής για κινηματογράφο και τηλεόραση, εκπρόσωπος της ESCA
Ο Ντέιβιντ Φέργκιουσον είναι πολύ γνωστός συνθέτης μουσικής για κινηματογράφο, τηλεόραση και soundtracks. Αρχικά ήταν μέλος του συγκροτήματος Random Hold στη δεκαετία του ΄80, κυκλοφόρησε τρία άλμπουμ και έκανε πολλές περιοδείες μεταξύ άλλων με τον Πίτερ Γκάμπριελ, τους XTC και τους OMD (Orchestral Manoeuvres in the Dark). Το 1983 ξεκίνησε να γράφει μουσική για επένδυση σε ταινίες και από τότε έχει συνθέσει πάνω από 180 έργα για ντοκιμαντέρ, βραβευμένες δραματικές σειρές, ταινίες και διαφημίσεις, ενώ παραμένει περιζήτητος για το ανεπανάληπτο στιλ του. Ο Ντέιβιντ είναι Πρόεδρος της Βρετανικής Ακαδημίας Συνθετών και Στιχουργών από το 2002.

Η ECSA, (European Composer and Songwriter Alliance - Ευρωπαϊκή Συμμαχία Συνθετών Στιχουργών), αποτελεί τη φωνή των συνθετών και στιχουργών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Η ECSA δημιουργήθηκε από τις τρεις κύριες ανά μουσικό είδος ομοσπονδίες συνθετών στην Ευρώπη: την APCOE (Alliance of Popular Music Composers of Europe - Συμμαχία Ευρωπαίων Συνθετών Ποπ Μουσικής), ECF (European Composers Forum – Ευρωπαϊκό Φόρουμ Συνθετών) και την FFACE (Federation of Film and Audiovisual Composers of Europe – Ομοσπονδία Ευρωπαίων Συνθετών για Κινηματογραφικά και Οπτικοακουστικά έργα). Εκπροσωπεί 36 οργανισμούς Συνθετών και Στιχουργών από 25 Ευρωπαϊκές χώρες.

Στοιχεία Επικοινωνίας:
ECSA: info@composeralliance.org / http://www.composeralliance.org/ / Lucy Weston +44 207 636 2929
Media relations: Trimedia, Dorian de Meeus + 32 (0) 2 713 0 711 / Alexandra Niehe + 32 (0) 2 713 0 714.

PRESS RELEASE

Over 220 Artists and Creators Appeal to EC President


BRUSSELS, 3rd JULY 2008 – Benny Anderson, Charles Aznavour, Pedro Almodovar, James Blunt, Miguel Bose, Patrick Doyle, Bryan Ferry, Robin Gibb, David Gilmour , Julio Iglesias, Maurice Jarre, Mark Knopfler, Michel Legrand, Paco de Lucia, Sir Paul McCartney, Enio Morricone, Nicoal Piovani, Sade, Alejandro Sanz, Caetano Veloso, Gabriel Yared… are among the numerous artists and creators who recently appealed to the European Commission President José Manuel Barroso to express their deep concerns about a possible unfavourable decision on pan-European licensing of music.

In a meeting with the cabinet of EC President Barroso (on July 3rd at 9:00am) and in a public declaration read today at a press conference (July 3rd at 10:30am), Robin Gibb, Patrick Doyle, Laurent Petitgirard and David Ferguson – on behalf of the European Composer and Songwriter Alliance (ECSA) and the entire creative community – reiterated their call to EC President:

“It is here Mr Barroso that we need political leadership. Hundreds of thousands of small and medium size businesses, both writers and publishers, are likely to be wiped away without your help. We believe this will be a lasting disaster for all Europeans, culturally, socially and economically. We urge you to take a pause at this point and to bring together parties including […] us, the Authors, to formulate a positive way forward for the role creativity and music in a digital Europe.”

Creators have been informed that the European Commission is considering issuing a decision finding an infringement in the CISAC competition case on multi-territorial licensing of music rights for online, satellite and cable (2006 Statement of Objections).

“DG Competition perceives competition as the sole solution to every problem and try to prejudicially brand the authors’ societies as “monopolies”. If, as the DG Competition is appearing to suggest, the Societies are required to ‘compete’ with one another across national boundaries on price, the whole system will collapse. Major rights holders will withdraw their repertoires and either place them with an agency […] or they will look towards direct licensing themselves.”

If confirmed by the Commission, a decision adverse to the interests of creators and their societies would have nothing but negative consequences from all perspectives and bring no benefit to the development of the online market:
- For creators – It would lead to drastic reduction in the income of millions of creators worldwide, thus preventing most of them from earning a living from their work. Competition between authors’ societies for users on price would result in a race to the bottom on copyright royalties’ value (the European repertoire being licensed by the society offering the cheapest royalty remuneration).
- For users (online service providers, broadcasters…) – It would result in a further fragmentation of the repertoire and create a confusion and legal uncertainty for users on all present and future licensing deals for online, cable and satellite use of musical works.
- For the public – It would reduce consumers’ access to music and culture in general, and further increase piracy.
- For authors’ societies – It would weaken their ability to represent and defend creators and to negotiate fair remuneration for the use of their works.
- For the European online market – It would do major damage to European cultural policy and severely reduce the ability for Europe to produce cultural goods of any value in the international market.

“Authors’ societies, their publisher and creator members, and music users, with the full encouragement and support of the European Commission, have been striving over recent years to adapt to the demand of the online environment for licences covering several countries. This involves a fundamental change to the territorial basis on which creators’ rights have been traditionally organised and managed. A number of significant changes have already taken place and the process of evolution is already well under way. This should be allowed to continue in as orderly a fashion as possible as those directly involved in the business of licensing music are best placed to develop a solid and sustainable foundation for the new online music market” as British creators explained in their letter to President Barroso.


Note to Editors

Robin Gibb, multi-award wining and internationally renowned songwriter.
Robin, along with his brothers Barry and Maurice who created music together as the Bee Gees, is among the most successful songwriters and recording artists in history. The Bee Gees regard themselves primarily as songwriters and their songs have been recorded by artists as diverse as Elvis Presley, Robert Smith and Steps. Robin’s first solo album, Robin’s Reign, was released in 1970. Robin has won 11 Ivors, is a Fellow of the British Academy of Composers and Songwriters, and was inducted into the Songwriters Hall of Fame in 1994 and the Rock and Roll Hall of Fame in 1997. He continues to write, to record and perform.

Patrick Doyle, Oscar nominated and Ivor Novello award winning film music composer:
“Sense and Sensibility”, “Bridget Jones' Diary", “Harry Potter and the Goblet of Fire”, “Henry V”, “Hamlet”, “Donnie Brasco”, “The Last Legion”, “Eragon”, “Frankenstein”, “Much Ado About Nothing”, the musical “Love's Labour's Lost”, “Indochine”, “East West”…are only some of many successful film scores composed by Scottish-born Patrick Doyle. During his impressive career, Doyle has worked with numerous of modern cinema's most prolific film directors such as Kenneth Branagh, Robert Altman, Brian de Palma, Ang Lee, Mike Newell, Regis Wagnier, or Nigel Cole.

Laurent Petitgirard, symphonic and film music composer:
Contemporary music composer: 2 operas including Elephant Man, 30 work of symphonic and chamber music.
Movie score composer: 160 scores for film and television.
Conductor: music director and permanent conductor of the Orchestra Colonne in Paris.
Member of the Académie des Beaux Arts.

David Ferguson, film and television composer and spokesperson for ECSA.
David Ferguson is a high-profile British film, television and soundtrack composer. David was originally in the band Random Hold in the 1980’s, releasing three albums and touring extensively with Peter Gabriel, XTC and OMD (Orchestral Manoeuvres in the Dark), amongst others. By 1983, he started writing music for picture and since then has composed for over 180 documentaries, award-winning dramas, hard-hitting factual programming, films and commercials and remains much in demand for his imitable style. David has been the Chairman of the British Academy of Composers & Songwriters since 2002.

ECSA, the European Composer and Songwriter Alliance, is the voice of composers and songwriters at a European level. ECSA is formed by the three main genre specific federations of composers in Europe: the Alliance of Popular Music Composers of Europe (APCOE), the European Composers Forum (ECF); and the Federation of Film and Audiovisual Composers of Europe (FFACE). It represents 36 organisations of Composers and Songwriters in 25 European countries.

Contact Information:
ECSA: info@composeralliance.org / http://www.composeralliance.org/ /

Lucy Weston +44 207 636 2929
Media relations: Trimedia, Dorian de Meeus + 32 (0) 2 713 0 711 /

Alexandra Niehe + 32 (0) 2 713 0 714.

Αγαπάς την μουσική; Έλα μαζί μας!

Αγαπητοί φίλοι,

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν οι παράνομες κασέτες διακινήθηκαν για πρώτη φορά στη χώρα μας, το φαινόμενο της πειρατείας αναπτύχθηκε ανεξέλεγκτα με την ανοχή των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων.

Στο σημερινό ψηφιακό περιβάλλον, η πειρατεία φορέων ήχου ( CD) ή ήχου και εικόνας (DVD) αποστερεί τους δημιουργούς, εκτελεστές, ερμηνευτές από οικονομικούς πόρους σημαντικούς γι αυτή ακόμα την επιβίωση , ζημιώνοντας παράλληλα το ελληνικό κράτος κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Δεν είναι παρά μόλις πρόσφατα, που οι δικαστικοί λειτουργοί άρχισαν να ενημερώνονται για τη σημασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, ενώ ποτέ μέχρι σήμερα δεν εξαντλήθηκε η αυστηρότητα σε ότι αφορά τις ποινές σε ένα τόσο σημαντικό αδίκημα κατά των πνευματικών/ ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για το οποίο ο νόμος προβλέπει ποινή έως και κακουργήματος.

Το κράτος εξακολουθεί να υποβαθμίζει τη σοβαρότητα του θέματος, υποθάλποντας μέσω απουσίας κατασταλτικών μέτρων για την τήρηση των νόμων, τη ραγδαία εξάπλωση της πειρατείας με αποτέλεσμα να καταδικάζεται σε θάνατο η μουσική αγορά, στην ουσία αυτή η ίδια η μουσική και ο πολιτισμός γενικότερα, οδηγώντας εν τέλει σε ένδεια οικογένειες εργαζομένων στο χώρο της Τέχνης και των από αυτήν εξαρτωμένων επαγγελμάτων.

Σήμερα, θα βρείτε πειρατές να κυκλοφορούν άφοβα και προκλητικά ανάμεσά μας, δίπλα στη Βουλή των Ελλήνων, έξω από το σπίτι μας, στο κέντρο της πόλης, στα σχολεία των παιδιών μας και σε κάθε μέρος της επικράτειας.

Η κυβέρνηση μπορεί να μη θέλει να τους δει, εμείς οι πολίτες όμως, οφείλουμε να αντιδράσουμε, πριν η δημιουργία, η Τέχνη οδηγηθεί σε παρακμή και τελικά σιγήσει.

Βοηθήστε μας να ξεσκεπάσουμε την υποκρισία!

Πάρτε το κινητό ή τη φωτογραφική σας μηχανή και φωτογραφήστε τους πειρατές εν δράσει, όπου βρεθείτε.
Στείλτε μας τη φωτογραφία σας στη διεύθυνση: authorsrights@gmail.com λέγοντάς μας που τραβήχτηκε και συνεισφέροντας έτσι στη δημιουργία ενός άλμπουμ, που θα αναγκάσει με την προβολή του την Κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα είτε να πάρουν θέση ή να παραμείνουν δημόσια εκτεθειμένα!

Σημ.: Σεβόμενοι το νόμο και τα πνευματικά δικαιώματα, οι φωτογραφίες σας θα δημοσιεύονται με την υποχρεωτική κάλυψη των προσώπων των παρανομούντων.
Σας ενημερώνουμε επίσης, ότι τα προσωπικά σας δεδομένα θα παραμείνουν απόρρητα.

Καλωσήλθατε/Welcome

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ

Tο κίνημα "Greek Authors - Artists' Rights" αποτελεί την δικαιωματική παρουσία των Ελλήνων δημιουργών πνευματικών έργων και ερμηνευτών- εκτελεστών στο διαδίκτυο.

Στόχος του είναι η ενημέρωση της κοινής γνώμης για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος Ελληνικός Πολιτισμός και όχι μόνο, από την αδιαφορία έως και την ανοχή της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας σε Ελληνικό ή και Ευρωπαϊκό επίπεδο απέναντι σε μεθοδευμένες παραβιάσεις των πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων.

Σήμερα, σε μια εποχή που ο Πολιτισμός αλλάζει φυσιογνωμία μέσα από τη συλλογικότητα, που οι νέες τεχνολογίες ευνοούν, είναι καιρός να ενωθούν οι φωνές των ανθρώπων που τον δημιουργούν, απέναντι σε οτιδήποτε επιχειρεί να τις φιμώσει.

Πρέπει να γίνει πλέον συνείδηση σε όλους μας ότι το πνευματικό δικαίωμα είναι ανθρώπινο δικαίωμα και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.

WELCOME

The "Greek Authors - Artists' Rights" movement constitutes the long awaited presence of Greek creators and performers in the Web.

It aims at informing the public about the challenges which modern Greek Culture faces, due to the apathy and tolerance of the state both in local and European level, against systematic violation of intellectual and neighboring rights.

Today, in a time that culture changes its profile through a variety of choices, which new technologies favor, it is time to unite the voices of people who create culture, against everything that is trying to make them silent.

We all have to realize that intellectual property is a human right and that is how we should address it.